Ken jezelf en leef twee jaar langer !

Recent onderzoek toont aan. Een warm pleidooi om samen met je coach op zoek te gaan naar inzichten omtrent je persoonlijkheid,competenties,waarden en drijfveren!!

Wie met volle overtuiging zijn levens­pad kiest, leeft gemiddeld ruim twee jaar langer dan wie meegaat met de flow. Ook zelfreflectie helpt om oud te worden.

‘Ken uzelf.’ De aanbeveling die op de tempel van Apollo in Delphi prijkte, krijgt nog meer gewicht dankzij zopas gepubliceerd onderzoek in het Journal of Personality. Zelfkennis blijkt niet alleen het begin van alle wijsheid, maar ook van een lang leven. Uit een nieuwe analyse op 176 autobiografische teksten uit ‘the nun study’, een langlopend onderzoek bij een groep Amerikaanse nonnen naar de effecten van veroudering, blijkt dat de zusters die uit eigen beweging en met volle overgave in het klooster stapten, gemiddeld een dikke twee jaar langer leefden dan hun zusters die daar niet uit zichzelf voor kozen.

Eerder deze week concludeerde gezondheidseconoom Lieven Annemans al dat mensen gelukkiger zijn als ze hun eigen keuzes kunnen maken (DS 16 maart). Autonomie – te verstaan als: je leven leiden volgens je eigen interesses, doelen en waardes, eerder dan volgens andermans verwachtingen – is dus goed voor het mentale én fysieke welbevinden. ‘De studie over de nonnen maakt heel concreet hoezeer mentaal en fysiek welzijn met elkaar samenhangen’, zegt Bart Soenens, psycholoog aan de UGent. Uit ouder onderzoek op hetzelfde materiaal bleek al eerder dat de zusters die het positiefst van toon waren in hun teksten, langer leefden.

Lagere bloeddruk

Dat je graad van autonomie een impact heeft op je gezondheid op de lange termijn, heeft veel te maken met hoe je lichaam met stress omgaat. ‘Wie oprecht zelf gekozen heeft voor een job, maakt minder cortisol aan in stresssituaties dan wie veel druk van buitenaf ervaart bij de uitoefening van een job’, zegt Soenens. ‘Ook de bloeddruk gaat minder sterk omhoog.’ Mensen die gewend zijn om hun keuzes naar eigen inzicht te maken, kijken ook anders tegen lastige situaties aan. Ze zullen ze als een uitdaging zien, eerder dan als een pletwals.

Religieuzen hebben niet bepaald een doorsneeleven. Kan een studie bij (inmiddels overleden) nonnen ons dan iets leren over hoe wij in de 21ste eeuw ons leven kunnen leiden? ‘Het is net heel interessant dat dit soort onderzoek bij nonnen gebeurt’, zegt Anja Van den Broeck, psychologe en professor aan de KU Leuven. ‘Ze slapen evenveel, eten hetzelfde, roken en drinken niet, hebben allemaal evenveel rust en ruimte voor introspectie. Hun levens lijken zo erg op elkaar dat de verschillen die zo’n studie vindt, solider zijn. Je kunt uit deze studie ook opmaken dat het niet van belang is dat je over elk onderdeel van je leven in alle vrijheid en autonomie kunt beslissen. Nonnen geven veel vrijheid op. Het is niet erg als dingen in jouw plaats beslist worden, zolang ze maar in overeenstemming zijn met je waarden.’

‘Als een non met overtuiging intreedt, zullen de regels haar niet zwaar vallen. Als jij ervan overtuigd bent dat je een waardevolle job doet en je baas beslist met een goede reden dat je op dinsdag niet mag thuiswerken, dan zal je toch geëngageerd zijn. Maar een verpleegster die het gevoel heeft dat ze haar patiënten niet meer naar behoren kan verzorgen omdat ze te veel administratie moet doen, loopt een ernstig risico op een burn-out.’

Pleasers

Is iedereen even geschikt om zelf zijn keuzes te maken? ‘In welke mate je op autonomie bent ingesteld, is een onderdeel van je persoonlijkheid,’ zegt Bart Soenens, ‘maar je kunt eraan werken. Sommige mensen varen vanzelf meer op hun intern kompas, terwijl anderen meer geneigd zijn om te pleasen. Maar het loont de moeite om bij jezelf te leren nagaan welke je waarden zijn. De gemiddelde mens wordt daar beter in met het ouder worden. Vandaar dat zestigplussers doorgaans tevredener zijn dan jongere mensen. Ze kennen zichzelf beter en brengen hun leven meer in overeenstemming met hun waarden.’ Ook dat bleek in ‘the nun study’: zelfreflectie helpt, zusters die hun gevoelens grondig analyseerden in de teksten die ze als intredende non schreven, bleven gemiddeld zo’n anderhalf jaar langer in leven.

Een derde levensverlengende factor was de mate waarin de intredende nonnen zich in hun keuze gesteund voelden door hun ouders. De vrouwen die hun keuze aanvaard zagen, leefden bijna twee jaar langer. ‘Allicht zijn het net de nonnen die opgevoed werden tot autonoom denkende wezens, die ook bewuster hun keuze maakten’, denkt Soenens. ‘Het is wat we als opvoeders moeten doen: kinderen leren dat ze niet altijd meteen moeten beslissen, dat ze even aan zelfreflectie moeten doen, en niet toegeven aan peer pressure of de verwachtingen van de rest van de omgeving. Ouders die altijd hun eigen waarden en agenda willen doordrukken, bewijzen hun kinderen geen dienst.’

DS 17/3/2018